electronic construction

Γραφτείτε στο φόρουμ Ηλεκτρονικές Κατασκευές και στηρίξτε τη προσπάθεια μας με τη παρουσία σας να καταθέτουμε γνώσεις περί ηλεκτρονικών νέων, κατασκευών και άλλων γενικών πληροφοριών, η εγγραφή είναι απλή και σύντομη, γίνεται μέλος και στηρίξτε την ομάδα μας, σας...

Ευχαριστούμε....

electronic construction

Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Greece


    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ

    Νικολέττα
    Νικολέττα
    Admin


    Αριθμός μηνυμάτων : 360
    Ημερομηνία εγγραφής : 08/06/2012
    Ηλικία : 48
    Τόπος : ΚΑΛΑΜΑΤΑ

    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Empty ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ

    Δημοσίευση από Νικολέττα Κυρ 01 Ιουλ 2012, 5:06 pm

    Ενισχυτές Ισχύος
    Η αποστολή των ενισχυτών ισχύος είναι η παροχή καθορισμένου κέρδους σε ένα επεξεργασμένο σήμα και η απόδοση ισχύος σε ένα φορτίο, όπως είναι τα ηχεία. Αυτό πρέπει να γίνει χωρίς να νοθεύεται το αρχικό σήμα με θόρυβο, ταλαντώσεις ή παραμορφώσεις ενώ οδηγεί ένα πλήθος από φορτία. Επιπλέον πρέπει να αντέχει στην κακομεταχείριση ,όπως τα ανοιχτοκυκλώματα και τα βραχυκυκλώματα.
    Ο καθοριστικός παράγοντας είναι το στάδιο εξόδου. Η επιλογή του καθορίζει την τοπολογία και των υπόλοιπων σταδίων του ενισχυτή. Σκόπιμο λοιπόν είναι να ξεκινήσει κάποιος από αυτό το στάδιο για την έρευνα και την σχεδίαση.
    Στάδιο εξόδου
    Οι λυχνίες είναι υψηλής εμπέδησης συσκευές και μπορούν να διαχειρίζονται volt πολλών εκατοντάδων, αλλά αποδίδουν μόνο μερικά μιλιαμπέρ ρεύματος. Εν αντιθέσει τα, τυπικά των 4-8Ω, ηχεία απαιτούν μερικές δεκάδες βολτ και αμπέρ για να λειτουργήσουν. Η προφανής λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η παρεμβολή μεταξύ εξόδου και φορτίου ενός μετασχηματιστή.Δυστυχώς εδώ ξεκινάνε τα προβλήματα, γιατί ο μετασχηματιστής δεν είναι ένα ιδανικό στοιχείο και η ποιότητα του ενισχυτή με λυχνίες περιορίζεται από την ποιότητα του μετασχηματιστή. Παρά ταύτα, ο μετασχηματιστής είναι μια καλή μηχανική επιλογή για την σύζευξη του σταδίου εξόδου με το φορτίο.Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση των σταδίων εξόδου θα πρέπει να αναφερθούμε για λίγο στην λειτουργία και στα προβλήματα των μετασχηματιστών.
    Μετασχηματιστές Ήχου.
    Μετασχηματιστής είναι μια ηλεκτρική συσκευή που επιτρέπει σε ένα AC σήμα να παράγει ένα άλλο εναλλασσόμενο σήμα εξόδου , χωρίς η είσοδος και η έξοδος να συνδέονται φυσικά. Αυτό επιτυγχάνεται έχοντας δύο η περισσότερα πηνία μονωμένου σύρματος γύρω από ένα μαγνητικό πυρήνα. Όταν ένα σήμα περνάει από το τύλιγμα εισόδου ( πρωτεύον), ένα σχετικό σήμα εξόδου παρουσιάζεται στο δεύτερο τύλιγμα (δευτερεύον), μέσω ενός φαινομένου που ονομάζεται επαγωγική σύζευξη. Αλλάζοντας τον αριθμό των στροφών του σύρματος σε κάθε τύλιγμα, ο μετασχηματιστής μπορεί να κατασκευαστεί έχοντας συγκεκριμένες τιμές εμπέδησης εισόδου, εξόδου. Η αναλογία μεταξύ εμπέδησης εισόδου /εξόδου παρέχει ένα κέρδος ή απώλεια του επιπέδου του σήματος. Λόγω της δυνατότητας του μετασχηματιστή να λειτουργεί σε δύο κατευθύνσεις,όταν έχει σαν είσοδο το ένα τύλιγμα και το σήμα ενισχύεται θετικά ,αν το σήμα εφαρμοστεί στο άλλο τύλιγμα τότε το σήμα ενισχύεται αρνητικά. Οι μετασχηματιστές μπορούν να κατασκευαστούν με ένα οι περισσότερα δευτερεύοντα ή πρωτεύοντα τυλίγματα. Επίσης ένα τύλιγμα μπορεί να έχει μία ή περισσότερες ηλεκτρικές επαφές. Οι πολλαπλές επαφές προσφέρουν διαφορετικές τιμές εμπέδησης κατά μήκος του σύρματος και διαφορετικό κέρδος.
    Μερικοί τύποι μετασχηματιστών παρουσιάζονται στο σχήμα 1

    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamefl

    Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι μετασχηματιστών ήχου με καθένα από αυτούς να έχει πολλαπλές δυνατότητες:
    Αύξησης / μείωσης μετασχηματιστής
    Συμβατότητα σήματος ή ταίριασμα
    Συμβατότητα εμπέδησης ή ταίριασμα
    Μοναδιαίος 1:1
    Αποκοπή DC
    Αποκοπή παρεμβολών ραδιοφωνικών συχνοτήτων
    Απομόνωσης συσκευών
    Αύξησης /Μείωσης Μετασχηματιστές
    Σε αυτούς τους μετασχηματιστές , το πρωτεύον και το δευτερεύον έχουν διαφορετικό αριθμό τυλιγμάτων. Επομένως και διαφορετική εμπέδηση. Η διαφορετική εμπέδηση προκαλεί την αλλαγή στο επίπεδο του σήματος ,καθώς κινείται διαμέσου του μετασχηματιστή. Αν το δευτερεύον έχει μεγαλύτερη εμπέδηση από το πρωτεύον τότε , το επίπεδο του σήματος στο δευτερεύον θα είναι μια μεγαλύτερη τάση.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamer
    Μοναδιαίος Μετασχηματιστής
    Συχνά αναφέρεται και σαν απομονωτής, έχει τον ίδιο αριθμό τυλιγμάτων στο πρωτεύον και στο δευτερεύον. Χρησιμοποιείται για να αποκόπτεί τα συνεχή σήματα ή τις ραδιοφωνικές παρεμβολές, μιας και δεν προκαλεί καμιά αλλαγή στο σήμα. Επίσης μπορεί να απομονώσει ηλεκτρικά διαφορετικά κομμάτια από ένα εξάρτημα. Αυτό μπορεί να λύσει προβλήματα θορύβου , απομονώνοντας τις γειώσεις διαφορετικών συσκευών. Άλλες εφαρμογές περιλαμβάνουν παροχή πολλαπλών εξόδων από μία είσοδο μικροφώνου, χρησιμοποιώντας πολλαπλά δευτερεύοντα τυλίγματα .
    Ατέλειες του μετασχηματιστή
    Η αναφορά στο μετασχηματιστή , φέρνει την ιδέα μιας ιδανικής συμπεριφοράς. Δυστυχώς όμως , από το πρωτεύον του μετασχηματιστή εξόδου περνάει ένα συνεχές μαγνητικό ρεύμα (Ι ηρεμία ,Ιq). Για να μην φτάσει σε κορεσμό ο πυρήνας, προκαλώντας διαταραχή περιττών αρμονικών, θα πρέπει να έχει μεγάλο πυρήνα. Άλλη μέθοδος για να αποφύγουμε τον κορεσμό είναι η μείωση του αριθμού των τυλιγμάτων στο πρωτεύον , ελαττώνοντας έτσι το μαγνητικό φαινόμενο του ρεύματος ηρεμίας .Συνήθως χρησιμοποιούνται και οι δύο μέθοδοι , με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μετασχηματιστή. Επειδή όμως ο μετασχηματιστής είναι μεγάλος έχει πολύ μεγάλες παρασιτικές χωρητικότητες. Οι μετασχηματιστές που χρησιμοποιούνται με αυτό τον τρόπο είναι μεγάλοι και ακριβοί και έχουν μειωμένη απόδοση στις χαμηλές και στις υψηλές συχνότητες.Οι καμπύλες υστέρησης του μετασχηματιστή μπορούν να θεωρηθούν σαν την χαρακτηριστική μεταφοράς, δείχνοντας την σχέση μεταξύ Vin και Vout. Αν δεν υπήρχε συνεχές ρεύμα, τότε το ac σήμα θα ταλαντώνονταν συμμετρικά γύρω από την αρχή των αξόνων. Στα μικρά σήματα παρατηρείται ένα γόνατο στην χαρακτηριστική γύρω από την αρχή των αξόνων όπου η κλίση της καμπύλης ελαττώνεται.Η αιτία για αυτό το γόνατο είναι ότι τα ανεξάρτητα μαγνητικά πεδία που σχηματίζονται από τον πυρήνα αντιστρέφουν την πολικότητα του μαγνητισμού τους. Περνώντας το ρεύμα ηρεμίας δια μέσου του μετασχηματιστή, αποφεύγουμε αυτή την περιοχή διασταύρωσης και η χαρακτηριστική μεταφοράς είναι πιο γραμμική. Για αυτό ίσως υπάρχουν αναφορές για την εξαιρετική συμπεριφορά στη μεσαία περιοχή στην τάξη Α των single-ended ενισχυτών .Αν και ο μετασχηματιστής έχει μικρή επαγωγή στο πρωτεύον, που περιορίζει την καλή συμπεριφορά στα μπάσα, ο πυρήνας δεν φτάνει σε κορεσμό στις χαμηλές συχνότητες, εφόσον πρέπει να είναι υπερμεγέθης για να εξομαλύνει το ρεύμα ηρεμίας. Εξαιτίας αυτού, η επαγωγή σε πλήρη ac ισχύ εξόδου είναι περίπου η ίδια σε μηδενικό ac σήμα εξόδου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σε σημαντικά καλή ποιότητα στα μπάσα εφόσον δεν αλλάζει με το επίπεδο. Το πρόβλημα όμως είναι με τις υψηλές συχνότητες όπου η απόδοση είναι φτωχή.
    Τα στάδια εξόδου χωρίζονται σε δύο κατηγορίες σε αυτά με μετασχηματιστή εξόδου κα σε αυτά χωρίς μετασχηματιστή εξόδου τα γνωστά OTL (output transformerless) για την αποφυγή όλων των παραπάνω προβλημάτων.
    Στάδιο εξόδου με μετασχηματιστή
    Ένα τυπικό στάδιο εξόδου είναι ο ενισχυτής κοινής καθόδου με τρίοδο και πόλωση καθόδου.
    Συνήθως στα στάδια τάσεως, χρησιμοποιούμε μια γραμμή φορτίου ώστε να επιλέξουμε την τιμή του φορτίου ανόδου και γενικά το βέλτιστο για την γραμμικότητα και όχι για την κυμάτωση. Τώρα όμως μας ενδιαφέρει η μεγιστοποίηση της ισχύος. Σημειώνεται λοιπόν το σημείο λειτουργίας στην διασταύρωση μεταξύ μέγιστης τάσης ανόδου και μέγιστης ισχύος απωλειών. Για μέγιστη ισχύ συνήθως το βέλτιστο φορτίο είναι το διπλάσιο της αντίστασης ανόδου 2x ra που λαμβάνουμε από την γραφική. Δυστυχώς όμως τα ηχεία δεν είναι μια απλή αντίσταση, και ο μετασχηματιστής δεν είναι τέλειος άρα το φορτίο που βλέπει η λυχνία είναι μια πολύπλοκη και μεταβλητή εμπέδηση.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamet
    Σχήμα 2 Single-ened στάδιο με μετασχηματιστή
    Το γεγονός ότι κάποιο τμήμα της γραμμής φορτίου περνάει μέσα από την καμπύλη απωλειών , δεν μας απασχολεί ,διότι το στάδιο οδηγείται μόνο από αc , έτσι μόνο κατά τον μισό κύκλο του σήματος ξεπερνάει την καμπύλη κατά το άλλο μισό είναι κατά πολύ μικρότερη ,άρα η θερμική αδράνεια θα δώσει τον μέσο όρο των θερμικών απωλειών της εξόδου.
    Άλλο ένα τυπικό στάδιο εξόδου που λειτουργεί όμως σε τάξη Β είναι ο ενισχυτής push-pull με μετασχηματιστή εξόδου, όπως φαίνεται και στο σχήμα 3.

    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamery
    Σχήμα 3 Push-pull
    Υποθέτοντας, ότι τροφοδοτούμε την μία λυχνία με το σήμα εισόδου και την άλλη με το ανάστροφο σήμα. Όταν το σήμα εισόδου είναι θετικό , άγει η πρώτη λυχνία ,ενώ αποκόπτεται όταν είναι αρνητικό κάνοντας την δεύτερη λυχνία να άγει. Έχει επιτευχθεί λοιπόν πάντοτε να λειτουργεί μια λυχνία .
    Αντιστρέφοντας ένα από τα σήματα εξόδου και προσθέτοντας τα , έχουμε ξαναδημιουργήσει το αρχικό σήμα εισόδου. Ο απλούστερος τρόπος για να επιτευχθεί η άθροιση τυλίγοντας και τα δύο πρωτεύοντα στον ίδιο πυρήνα. Η αντιστροφή του σήματος πραγματοποιείται από την αντιστροφή της σύνδεσης του ενός τυλίγματος και σημειώνεται στο σχήμα 3 με το σύμβολο + και -. Η διάταξη αυτή είναι ο μοναδικός τρόπος προσέγγισης της γραμμικότητας ενός ενισχυτή σε τάξη Β .Η ανατομία του σήματος , ομολογεί το συνεχές «ξαναράψιμο» του σήματος ,καθιστώντας το μη ιδανικό Η καθαρή τάξη Β χρησιμοποιείται πολύ σπάνια λόγω της παραμόρφωσης διασταύρωσης που παράγεται στην περιοχή διασταύρωσης, όπου η μία λυχνία εναλλάσσεται (σε λειτουργία) με την άλλη . Πρακτικά κάποιο ρεύμα ηρεμίας επιτρέπεται να ρέει, σε μια προσπάθεια ομαλοποίησης του μεταβατικού σταδίου, καταλήγοντας στην λειτουργία της τάξης ΑΒ. Αν και είναι θεωρητικά εφικτό να καθοριστεί ένα βέλτιστο σημείο λειτουργίας για τους ενισχυτές της τάξεως ΑΒ, οι λυχνίες δεν λειτουργούν γραμμικά στην περιοχή αποκοπής .Εξαιτίας των παραπάνω αλλά και εξαιτίας των φυσικών διαφόρων των λυχνιών , το ιδανικό σημείο λειτουργίας δεν μπορεί να καθοριστεί και η συμπεριφορά περιορισμένης παραμόρφωσης είναι φτωχή . Το στάδιο push –pull μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ενισχυτές τάξεως Α, δίνοντας τους επιπλέον πλεονεκτήματα. Λόγω της αντιστροφής του τυλίγματος η μαγνητική ροή που προκαλείται από τα ρεύματα ηρεμίας της ανόδου,ακυρώνεται. Αυτό σημαίνει ότι ο μετασχηματιστής έχει να αντιμετωπίσει μόνο το ρεύμα του σήματος, άρα μπορεί να είναι μικρότερος για μια αναμενόμενη ισχύ.Εφόσον ο πυρήνας είναι μικρός είναι σημαντικό το ρεύμα ηρεμίας της ανόδου σε κάθε λυχνία να είναι ίδιο, αλλιώς η μαγνήτιση του πυρήνα από dc ρεύμα θα προκαλέσει παραμόρφωση περιττών αρμονικών. Αυτό μπορεί να γίνει έχοντας ένα ρυθμιστή dc ισορροπίας στο κύκλωμα πόλωσης ή χρησιμοποιώντας λυχνίες με ταιριασμένα ρεύματα ανόδου .Αν ο πυρήνας πρέπει να είναι μόνιμα μαγνητισμένος , θα χρειαστεί απομαγνήτιση, αλλιώς θα παραχθεί παραμόρφωση. Αυτό μπορεί να γίνει εφαρμόζοντας ένα σημαντικά μεγάλο εναλλασσόμενο μαγνητικό πεδίο στον πυρήνα υπερφορτώνοντας τον θετικά και αρνητικά και μετά μηδενίζοντας το πεδίο για περίπου 10 δευτερόλεπτα.Ένα χρήσιμό αποτέλεσμα της μείωσης του μεγέθους του μετασχηματιστή είναι η βελτίωση στην απόκριση υψηλών συχνοτήτων λόγω τις μείωσης των παρασιτικών χωρητικοτήτων . Όχι μόνο ακυρώνει τα ρεύματα ηρεμίας των ανόδων αλλά και τα σήματα που προέρχονται από την τροφοδοσία ,εφόσον είναι σε φάση σε κάθε τύλιγμα, καθιστώντας το στάδιο πιο ανεκτικό στο βόμβο και στο θόρυβο από τα τροφοδοτικά των υψηλών τάσεων. Επιπροσθέτως , η διαταραχή ζυγών αρμονικών , που προκαλείται από άνισο κέρδος των αρνητικών και θετικών μισών του κύκλου ,ακυρώνονται , ενώ η παραμόρφωση των περιττών αρμονικών αθροίζεται.Είναι χρήσιμο που οι τρίοδοι παράγουν περιττών αρμονικών διαταραχή, αλλά οι πέντοδοι παράγουν κυρίως ζυγές αρμονικές και για αυτό απαιτούν αρκετή αρνητική ανάδραση (>20dB) για την μείωση της διαταραχής σε ανεκτικά επίπεδα.
    Είναι υπό συζήτηση για το αν είναι ανεπιθύμητη η ακύρωση των περιττών αρμονικών στις πεντόδους , εφόσον οι ζυγές σαν σκοπό έχουν να καλύψουν τις περιττές αρμονικές. Η ακύρωση αυτή μπορεί να προκληθεί μόνο αν τροφοδοτήσουμε και τα δύο τυλίγματα με πανομοιότυπα σήματα.
    Στάδιο εξόδου χωρίς μετασχηματιστή
    Σχεδόν όλες οι διατάξεις των σταδίων εξόδου που έχουν εμφανιστεί , είχαν σαν σκοπό την εξομάλυνση ή την απαλοιφή των αρνητικών επιδράσεων του μετασχηματιστή εξόδου. Μερικές από αυτές έχουν απαλλαχθεί από αυτόν και είναι γνωστές σαν OTL διατάξεις ή ενισχυτές Futterman .
    Οδηγώντας χαμηλής εμπέδησης φορτία άμεσα δεν είναι φυσικό για τις λυχνίες, επομένως χρειάζονται κάποιες ριζοσπαστικές προσεγγίσεις. Σε αυτές τις διατάξεις χρησιμοποιούνται κυρίως λυχνίες που δεν έχουν κατασκευαστεί για ήχο. Καποιες από αυτές οι 6080, 6082 διπλοτρίοδος,6336/AB ,7236, 7241,6C33C, η PL519 πέντοδος , 6ΑS7G και άλλες.
    Νικολέττα
    Νικολέττα
    Admin


    Αριθμός μηνυμάτων : 360
    Ημερομηνία εγγραφής : 08/06/2012
    Ηλικία : 48
    Τόπος : ΚΑΛΑΜΑΤΑ

    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Empty Απ: ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ

    Δημοσίευση από Νικολέττα Κυρ 01 Ιουλ 2012, 5:17 pm

    ΕΜΠΕΔΗΣΗ ΕΞΟΔΟΥ
    Το μεγαλύτερο πρόβλημα σχεδιάζοντας ένα ΟΤL είναι η τιμή της εμπέδησης : οι λυχνίες έχουν σχεδιαστεί να έχουν υψηλή τάση ,μικρά ρεύματα ενώ τα σύγχρονα ηχεία απαιτούν υψηλά ρεύματα και σχετικά χαμηλές τάσεις. Η αντίσταση ανόδου μιας λυχνίας , τυπικά μεγάλη, περιορίζει την ισχύ που μπορεί να αποδώσει σε μια δοσμένη τάση.Η διαθέσιμη ισχύς δεν καθορίζεται αποκλειστικά από την εμπέδηση ανόδου ,αλλά επηρεάζεται από την τάξη λειτουργίας του ενισχυτή. Ακόμα και οι καλύτερες λυχνίες έχουνε αρκετά μεγαλύτερη αντίσταση εξόδου σε σχέση με το φορτίο. Εάν πχ η εμπέδηση της λυχνίας είναι 20Ω, σε ένα ηχείο 4Ω θα έχει απόδοση ( 4/24) 16%. Μάλλον αναποτελεσματικό! Λογικές τιμές ισχύς μπορούν και πάλι να εξασφαλιστούν αλλά πρέπει να τροφοδοτήσουμε τον ενισχυτή με υψηλότερη τάση από την μέγιστη(peak) τάση εξόδου, με περισσότερες απώλειες φυσικά.Εφόσον δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα χαρακτηριστικά μιας λυχνίας ,πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο μια λυχνία διατάσσεται και οδηγείται σε ένα κύκλωμα ενισχυτή. Αυτό μπορεί να έχει δραματική επίδραση πάνω στην εμπέδηση εξόδου του ενισχυτή , που μας αποκαλύπτει πόσο αποτελεσματική τροφοδοσία έχουμε φτιάξει. Όσο μικρότερη είναι η εμπέδηση εξόδου τόσο καλύτερο το τροφοδοτικό και ο ενισχυτής θα μπορεί να ελέγξει της μη γραμμικότητες και τις διαταραχές .Οι κοινές τοπολογίες για ενισχυτές χωρίς μετασχηματιστή εξόδου , έχουν κάποιες πολύ σημαντικές διαφορές στις χαρακτηριστικές της εμπέδησης εξόδου ,που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη στην επιλογή της τοπολογίας.Είναι σημαντικό να αναφερθεί οτι οι συζητήσεις για την εμπέδηση εξόδου πρέπει να γίνονται σε επίπεδο μικρού- σήματος. Στην πραγματικότητα , οι χαρακτηριστικές μιας λυχνίας είναι μη γραμμικές , και η εμπέδηση ανόδου, που εξάγεται από ένα σημείο λειτουργίας που επιλέγεται στις χαρακτηριστικές ρεύματος – τάσης, αλλάζει δραστικά σε ένα ευρύ πεδίο. Όπως και να έχει τα αποτελέσματα της ανάλυσης μικρού σήματος είναι αποτελεσματικά, αν βρούμε ένα σημείο που ελαχιστοποιεί την εμπέδηση εξόδου , θα δουλεύει σταθερά πολύ καλύτερα στο πεδίο του μεγάλου σήματος. Με άλλα λόγια , πιθανόν, να ακούγεται καλύτερα σε πραγματικές συνθήκες.Η αλλαγή στην τιμή της εμπέδησης ανόδου είναι άλλος ένας λόγος για την εύρεση της χαμηλότερης τιμής της εμπέδησης εξόδου. Αν η εμπέδηση εξόδου είναι υψηλή σε σχέση με το φορτίο και αλλάζει σε σχέση με το ρεύμα , θα δημιουργηθεί μια σημαντική ποσότητα περιττών αρμονικών διαταραχών
    ΤΟΠΟΛΟΓΙΕΣ
    Ο πρώτος εμπορικός ενισχυτής OTL ήταν του Στέφενς και μπορούσε να τροφοδοτήσει μόνο τα δικά του ειδικά σχεδιασμένα ηχεία των 500 Ω. Με την εισαγωγή των διπλοτριόδων,6ΑS7G ,αυτό άρχισε να γίνεται εφικτό. Η εμπέδηση ανόδου καθορίστηκε στα 280Ω ανά τμήμα λυχνίας. Αν λοιπόν συνδέονταν αρκετές λυχνίες παράλληλες δεν θα ήταν δύσκολο να φτάσει τα 16Ω , των ηχείων εκείνης της περιόδου.
    Ακόλουθος καθόδου ΟΤL
    Για να πάρουμε την χαμηλότερη δυνατή εμπέδηση για μια λυχνία, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διαμόρφωση ακόλουθου καθόδου. Αυτή η διάταξη μας δίνει εμπέδηση εξόδου Rp/(1+ μ) ,όπου η Rp είναι η εσωτερική αντίσταση της ανόδου και το μ είναι το κέρδος της λυχνίας . Έχουν κατασκευαστεί ενισχυτές με μία λυχνία εξόδου, αν και έχουν πολύ περιορισμένη ισχύ και πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με το dc ρεύμα στο φορτίο. Για να γίνει αυτό πρέπει τα ηχεία να τοποθετηθούν παράλληλα με ένα μεγάλο πηνίο το οποίο θα αποτρέψει το dc ρεύμα. Η διάταξη είναι ακόμα OTL δεν υπάρχει μετασχηματιστής μεταξύ της λυχνίας ισχύος και του φορτίου και καμία από τις ανεπιθύμητες επιδράσεις του μετασχηματιστή εξόδου. τα πιο σημαντικά πλεονεκτήματα της διάταξης χωρίς μετασχηματιστή εξόδου είναι ,η απαλοιφή του σύρματος του μετασχηματιστή και η άμεση σύνδεση του ηχείων με τις λυχνίες χωρίς να παρεμβάλλονται αλλά στοιχεία.Όμως το πηνίο θα ελαττώσει την απόδοση στα μπάσα σε αυτή την τοπολογία. Ο ενισχυτής πρέπει να λειτουργεί σε τάξη Α.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonameo
    Σχήμα 4 Ακόλουθος καθόδου
    Κοινής Καθόδου OTL
    Στην διάταξη αυτή η κάθοδος είναι γειωμένη και το φορτίο συνδέεται στην άνοδο. Η εμπέδηση εξόδου εδώ είναι πολύ μεγαλύτερη και ίση με την εμπέδηση ανόδου. Η διαμόρφωση καθόδου προτιμάτε από κάποιους για την κατασκευή single ended .Και σε αυτή την περίπτωση το dc ρεύμα μπορεί να εξαλειφθεί με ένα πηνίο παράλληλα στα ηχεία . Λειτουργεί μόνο σε τάξη Α. Άρα τα μειονεκτήματα είναι πολλά.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonameyf
    Σχήμα 5 Κοινής Καθόδου
    Push-pull Ακόλουθος Καθόδου
    Το 1951 ο Φλέτσερ και ο Κουκ κατασκεύασαν ένα ισορροπημένο στάδιο εξόδου το ονομαζόμενο push- pull. Χρησιμοποιώντας 8 6ΑS7G παράγονται 6.32W σε 16 Ω. Αυτή η προσέγγιση έχει δύο μειονεκτήματα, η λειτουργία της περιοριζόται στην τάξη Α και η εμπέδηση εξόδου ήταν αρκετά υψηλή 2Rp/(1+μ).
    Σύμφωνα με την προηγούμενη διάταξη θα έπρεπε να είχαμε εμπέδηση εξόδου Rp/(2+2μ) χρησιμοποιώντας δύο λυχνίες παράλληλα. Η push –pull διάταξη όμως μας δίνει τέσσερις φορές μεγαλύτερη εμπέδηση και αυτό επειδή οι δύο λυχνίες συνδέονται σε σειρά και όχι παράλληλα.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamerw
    Σχήμα 6 Push –pull ακόλουθος καθόδου
    Νικολέττα
    Νικολέττα
    Admin


    Αριθμός μηνυμάτων : 360
    Ημερομηνία εγγραφής : 08/06/2012
    Ηλικία : 48
    Τόπος : ΚΑΛΑΜΑΤΑ

    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Empty Απ: ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ

    Δημοσίευση από Νικολέττα Κυρ 01 Ιουλ 2012, 5:36 pm

    Single–ended push -pull
    Το 1951 οι Πιτερσον και Σινκλερ πρότειναν την διάταξη SEPP που επρόκειτο να γίνει η κλασική ΟΤL τοπολογία. Το κύκλωμα είναι απλό και προσαρμόζεται στις τάξεις ΑΒ και ΑΒ2, επιτρέποντας περισσότερη ισχύ. Το μειονέκτημα της είναι η ανισορροπία της.
    Το φορτίο εμφανίζεται στην κάθοδο στην μία λυχνία και στην άνοδο στην άλλη. Αν εφαρμόσουμε ένα συμβατικό στάδιο οδήγησης push- pull με αναφορά στη γη , οι επάνω λυχνίες θα συμπεριφέρονται σαν ακόλουθοι καθόδου ενώ οι κάτω σαν κοινής καθόδου. Αυτό προκαλεί ανισορροπία στο κέρδος και στην εμπέδηση εξόδου μεταξύ του πάνω και του κάτω σταδίου. Για να επιτευχθεί σωστή push –pull λειτουργία ,οι επάνω και οι κάτω πρέπει να οδηγηθούν με ίσα αλλά αντίθετης φάσης σήματα , αλλά η παρουσία του φορτίου στο κύκλωμα εισόδου της των επάνω λυχνιών δυσκολεύει την πρακτική εφαρμογή. Η λύση στο πρόβλημα δίνεται από τα στοιχεία στερεάς κατάστασης και η ανισορροπία ξεπερνιέται χρησιμοποιώντας στοιχείο p- καναλιού.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamezz
    Σχήμα 7 SEPP
    Tοπολογία Futterman’s
    Το 1954 ο Νεοϋορκέζος Ιούλιος Φατερμαν δημοσίευσε την πιο διάσημη λύση στο πρόβλημα για μια ισορροπημένη οδήγηση του SEPP. Πρότεινε να επιστρέφει, η αντίσταση καθόδου του (split- load) αναστροφέα φάσης , στη γη μέσω του φορτίου , αντί να γειώνεται απευθείας . Αυτός ο διακανονισμός έχει σαν αποτέλεσμα την εφαρμογή ,μεταξύ πλέγματος και ανόδου και στις δύο λυχνίες ,ίσων άλλα αντίθετης φάσης σημάτων οδήγησης . Υπέθεσε ότι αυτή η οδήγηση , θα έκανε τις λυχνίες εξόδου να λειτουργούν σαν ακόλουθοι καθόδου. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η 100% θετική ανάδραση που εφαρμόζεται από τον αναστροφέα στην τάση εξόδου ,ακυρώνει δραστικά την 100% αρνητική ανάδραση από το φορτίο ,που παράγει ο ακόλουθος καθόδου αρχικά.
    Αυτό που ουσιαστικά κατάφερε ήταν να μετατρέψει την πάνω λυχνία σε κοινής καθόδου ενισχυτή, ταιριάζοντας την με την κάτω, χάνοντας το πλεονέκτημα του ακόλουθου καθόδου. Δίνοντας τελική εμπέδηση εξόδου Rp/2.
    H τοπολογία του Φατερμαν προτιμάτε στην Αμερική. Στην Ιαπωνία όμως, χρησιμοποιούν κυρίως την λύση του Χιρόσι Αμενιγια με χρήση ενός αναστροφέα συζευγμένης καθόδου ( cathode –coupled). Αν και αυτός ο αναστροφέας προκαλεί μείωση της εμπέδησης οδήγησης και αποδίδει διπλάσια δυνατότητα κυμάτωση του σήματος, δυστυχώς έχει σαν αποτέλεσμα στη λειτουργία και των δύο λυχνιών σαν ενισχυτές κοινής καθόδου.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamely
    Σχήμα 8 FUTTERMAN OTL
    Η διαμόρφωση αυτή όπως και άλλες λύσεις οδήγησης του SEPP, επιτρέπουν την λειτουργία σε τάξη ΑΒ. Με προσοχή μπορεί να λειτουργήσει σε τάξη ΑΒ2, εφόσον το κύκλωμα οδήγησης ,δεν είναι τέλεια ισορροπημένο, και το ρεύμα στο πλέγμα θα προκαλέσει ασυμμετρία μεταξύ των πάνω και των κάτω λυχνιών με αποτέλεσμα διαταραχή.
    Παραλλαγή στη Futterman’s
    Η λύση στο πρόβλημα της τοπολογίας του Futterman δίνεται από μια παραλλαγή της. Αν ανταλλάξουμε τα σήματα οδήγησης ,του πλέγματος, από τον αναστροφέα το κύκλωμα συμπεριφέρεται πλέον σαν ένα ζευγάρι ακόλουθων καθόδου και η εμπέδηση εξόδου φτάνει την θεωρητική τιμή των Rp /2(1+μ). Δηλαδή είναι τέσσερις φορές μικρότερη από αυτή του Futterman.
    Φυσική η χαμηλότερη εμπέδηση δεν σημαίνει ότι μπορείς να παρέχει τέσσερις φορές περισσότερη ισχύ! Η δυνατότητα διαχείρισης της ισχύος είναι η ίδια και στις δύο περιπτώσεις, εφόσον η ισχύς καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά ανόδου της λυχνίας. Αυτά τα κυκλώματα χρειάζονται διαφορετικές αξιώσεις για να ανεβάσουν την ισχύ. Επίσης η χαμηλή εμπέδηση μπορεί να επιτευχθεί μόνο από λυχνίες μεγάλου κέρδους. Αν είναι επιθυμητή η λειτουργία καθαρής τριόδου και χρησιμοποιούνταν μια συνηθισμένου κέρδους λυχνία τότε, η εμπέδηση εξόδου θα ήταν τρις φορές μικρότερη.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonameh
    Σχήμα 9 Futterman Παραλλαγή
    Κυκλοτρο
    Με μια απλή διαμόρφωση στο στάδιο εξόδου, τελειώνουν όλα τα προβλήματα με τα σήματα οδήγησης και το πώς να εξισορροπήσουμε την έξοδο. Αν στο φορτίο και στις δύο τροφοδοσίες επιτραπεί να κινούνται (float) χωρίς αναφορά στη γη και αν η θέση της κάτω τροφοδοσίας και λυχνίας εναλλάξούν , η εσωτερική ανισορροπία του SEPP εξαλείφεται. Αυτή η διάταξη χρησιμοποιήθηκε το 1955αλλά δεν είχε εφαρμοστεί σε OTL μέχρι τα τέλη του 1980.
    Με το κύκλοτρο κάθε λυχνία συμπεριφέρεται με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Τα μισό σήμα κατά μήκος του φορτίου εμφανίζεται στην κάθοδο της κάθε λυχνίας , έχοντας συμπεριφορά μερικώς ακόλουθου καθόδου .Η εμπέδηση εξόδου είναι λίγο μεγαλύτερη από το θεωρητικά αναμενόμενο Rp/(2+μ). Ένα συμβατικό push–pull στάδιο οδήγησης επιτυγχάνει τέλεια ισορροπία με το κύκλοτρο , χωρίς κυκλωματικά κόλπα και χωρίς ανάδραση, σε λυχνίες υψηλού κέρδους ,στο στάδιο οδήγησης.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonameyw
    Σχήμα 10.Κύκλοτρο
    Τα πλεονεκτήματα της διάταξης είναι αρκετά. Και οι δύο κάθοδοι βρίσκονται σε μηδενικό δυναμικό και μπορούν να πολωθούν με μια κοινή αρνητική τάση. Στη SEPP απαιτούνται δύο τάσεις, μία με αναφορά στη γη και την άλλη με αρνητική τάση αναφοράς. Επίσης λόγω της ασυμμετρικής διάταξης των λυχνιών εξόδου με αναφορά τις τάσεις της γραμμής , κάθε κυμάτωση , σήμα ή γραμμή τάσης που φέρει στιγμιαία σήματα τροφοδοτείται απευθείας στο πλέγμα του κυκλώματος των κάτω λυχνιών δια μέσου της καθόδου, όπου ενισχύεται με το σήμα εισόδου. Οι επάνω λυχνίες είναι ελεύθερες από αυτό μιας και η γραμμή τάσης διερευνά την άνοδο και δεν διαμορφώνει την τάση καθόδου – πλέγματος. Το αποτέλεσμα είναι σημαντικός θόρυβος και σήμα εξαρτώμενο από την dc μετατόπιση σε μεγαλύτερα επίπεδα σήματος. Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί είναι να εξασφαλιστεί σταθεροποίηση και από τις δύο γραμμές τροφοδοσίας. Ενώ με την διάταξη του κύκλοτρου , η κυμάτωση και ο θόρυβος στις γραμμές τάσεις δεν επηρεάζουν την πόλωση του πλέγματος. Οποιαδήποτε μετατροπή στις γραμμές επηρεάζει μόνο την άνοδο των λυχνιών, μιας και η έξοδος αντιδράει μόνο σε διαφορικές εισόδους ,η κυμάτωση και τα στιγμιαία σήματα στις γραμμές( θόρυβος) και όλες αυτές οι διαταραχές είναι σήματα κοινής μεταβολής.
    Τα πλεονεκτήματα συνολικά είναι , χαμηλή εμπέδηση , ισορροπημένη λειτουργία και υψηλό δείκτη απόρριψης κοινού σήματος. Το σημαντικότερο είναι ότι πραγματοποιείται χωρίς αρνητική ανάδραση.
    Έχοντας πλέον δει τα προβλήματα του σταδίου εξόδου πρέπει να σχεδιαστεί το υπόλοιπο κύκλωμα ώστε να μπορέσει να το υποστηρίξει. Στο διάγραμμα 11 , φαίνεται η αλληλουχία των σταδίων από τα οποία αποτελείται ένας ενισχυτής ισχύος.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamees
    Σχήμα 11. Συνολική διάταξη ενός ενισχυτή ισχύος
    Εκτός από το στάδιο εξόδου και πιθανόν το στάδιο οδήγησης, τα υπόλοιπά στάδια θα φορτωθούν με κάποιες αναμενόμενες αντιστάσεις φορτία . Άρα είναι επιθυμητό, ο σχεδιασμός τους να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή, για να μην αλλοιωθεί η συμπεριφορά ολόκληρου του ενισχυτή.
    Στάδιο Οδήγησης
    Εκτός και αν ο ενισχυτής είναι πολύ μικρής ισχύος , θα απαιτεί ένα αφοσιωμένο στάδιο οδήγησης. Πρέπει να είναι πολύ καλής γραμμικότητας, χαμηλής εμπέδησης εξόδου και καλής κυμάτωσης του σήματος εξόδου. Το διαφορικό ζευγάρι είναι ιδανικό για αυτό το σκοπό. Εφόσον η εμπέδηση εξόδου Ζout είναι περίπου ίση με την αντίσταση ανόδου ra , οι λυχνίες με υψηλό συντελεστή κέρδους μ , που τείνουν να έχουν και υψηλή αντίσταση εξόδου, δεν προτιμώνται για αυτό το στάδιο .Σε ένα καλά σχεδιασμένο ενισχυτή , το στάδιο εξόδου πρέπει να είναι ο οριακός παράγοντας , άρα οφείλεται να σχεδιάζεται το στάδιο οδήγησης με δυνατότητα περιθωρίου υπερφόρτωσης 6dB. Αυτή η απαίτηση , αποκλείει την χρήση της ECC88. Στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο μία που μπορεί να ικανοποιήσει αυτές τις απαιτήσεις και είναι η 6SN7 ή στην μοντέρνα της έκδοση την ECC82. Μια εμπέδηση εξόδου μικρότερη από 10Κ επιτυγχάνεται εύκολα και με καλή γραμμικότητα και κυμάτωση τάσης.
    Περιστασιακά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα μικρότερη τιμή εμπέδησης. Η E182CC μπορεί να παρέχει εμπέδηση εξόδου μικρότερη από 5Κ , ή μπορεί να συμπληρωθεί το στάδιο με απευθείας ζεύξης με ένα στάδιο ακόλουθου καθόδου.
    Διαχωριστής φάσης
    Το στάδιο οδήγησης πάντα ακολουθεί από ή συνδυάζεται με ,ένα διαχωριστή φάσης. Ο διαχωριστής είναι καθοριστικός κατά την σχεδίαση ενός ενισχυτή push-pull. O διαχωριστής απαιτείται για να αντιστρέψει ένα μονό σήμα σε δύο σήματα ίσου πλάτους και αντίθετής πολικότητας. Υπάρχουν τρεις θεμελιώδεις τρόποι για να επιτευχθεί αυτό.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamerf
    Σχήμα 12 Θεμελιώδεις βάσεις όλων των διαχωριστών φάσης
    Χρησιμοποιώντας ένα μετασχηματιστή μεσαίας λήψης , παίρνουμε στην έξοδο ίσα και αντίθετα σήματα . Φυσικά θα υπάρχουν τα προβλήματα που παρουσιάζουν οι μετασχηματιστές για αυτό και δεν είναι ευρείας χρήσης η διάταξη αυτή.
    Χρησιμοποιώντας δύο εξόδους , μία είναι το αρχικό σήμα ενώ η άλλη λαμβάνεται από ένα αναστροφέα.
    Με τη χρήση ενός απλού ενισχυτή που ελέγχει τη ροή του ρεύματος σε δύο αντιστάσεις ,η μία συνδέεται με τη γη και άλλη με υψηλή τάση. Η αύξηση του ρεύματος προκαλεί αύξηση στην πτώση τάσης των αντιστάσεων , άρα κάθε στιγμή η απόλυτη τάση στην μία αυξάνεται ενώ στην άλλη ελαττώνεται.
    Όλοι ο διαχωριστές που εφαρμόζουν την δεύτερη μέθοδο βασίζονται στο διαφορικό ζευγάρι ενώ η τρίτη μέθοδος είναι η βάση για τον concertina διαχωριστή.
    Νικολέττα
    Νικολέττα
    Admin


    Αριθμός μηνυμάτων : 360
    Ημερομηνία εγγραφής : 08/06/2012
    Ηλικία : 48
    Τόπος : ΚΑΛΑΜΑΤΑ

    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Empty Απ: ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ

    Δημοσίευση από Νικολέττα Κυρ 01 Ιουλ 2012, 5:56 pm

    Το Διαφορικό Ζευγάρι σαν Διαχωριστής Φάσης
    Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα κλασσικό διαφορικό ζευγάρι αλλά εάν η αντίσταση στην κάθοδο δεν είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την >>RL, η συμπεριφορά δεν θα είναι ιδανική. Υπάρχουν τρις τρόποι για να αντιμετωπιστεί αυτό.
    Το διαφορικό ζευγάρι με πηγή ρεύματος. Χρησιμοποιώντας μια τρίοδο σαν πηγή ρεύματος , επιτυγχάνουμε αντίσταση ‘ουράς’ περίπου 2Μ , πιθανόν να επιτυγχάνεται κάτι καλύτερο με ημιαγωγούς άλλα πάλι θα περιοριζόμαστε από τις παρασιτικές χωρητικότητες. Η συμπεριφορά είναι οριακή αν η RL είναι 100Κ. Δεδομένου ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί πολύ μεγάλη αντίσταση ‘ουράς’ αντί για πηγή ρεύματος , τοποθετείται μια αντίσταση στην κάθοδο, 22Κ έως 82Κ σαν ουρά και υπολογίζεται το σφάλμα που αναμένεται και γίνεται μια προσπάθεια διόρθωσης. Ο V2 μπορεί να θεωρηθεί σαν ένας γειωμένου πλέγματος ενισχυτής , που τροφοδοτείται από την κάθοδο της V1. Η δουλεία της πρώτης λυχνίας σαν ακόλουθος καθόδου είναι να τροφοδοτεί την δεύτερη με αποτέλεσμα την φαινομενική απώλεια κέρδους σ την δεύτερη λυχνία ,εφόσον σαν ακόλουθος καθόδου έχει κέρδος αν<1. Με επιθεώρηση μπορούμε να δούμε ότι απαιτείται 2Ugk για την οδήγηση του σταδίου , έτσι το κέρδος από το σύνθετο στάδιο είναι σε κάθε έξοδο είναι το μισό από αυτό που θα αναμενόταν από μία ανεξάρτητη λυχνία . Αν η έξοδος βρισκόταν σε ισορροπία τότε V1=V2 => i1R1=i2R2 (1)
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonameyh
    Σχήμα 13. Συνδεδεμένης καθόδου διαχωριστής φάσης
    Το κέρδος στην δεύτερη είναι Α2 έτσι :
    Ugk= U2/ A2 (2)
    Το σήμα ρεύματος που ρέει στην αντίσταση καθόδου θα είναι το ρεύμα εξόδου (εκτός –ισορροπίας ).
    Ugk= (i1-i2) R (3)
    Το σήμα στην έξοδο του V2 θα είναι (i1-i2)RkA2=i2R2 => i1RkA2=i2(R2+RkA2)
    Αντικαθιστώντας στην (1)
    R2/R1=R2/(RkA2) +1
    Αυτό δείχνει ότι εκτός και εάν το κέρδος ή η αντίσταση ουράς Rk είναι άπειρη το κλάσμα των φορτίων ανόδου πρέπει να ρυθμιστούν ώστε να μείνει εξισορροπημένο. Να σημειωθεί ότι το κέρδος Α2 δεν είναι όλου του σταδίου αλλά του ανεξάρτητου V2. Το V2 λειτουργεί με μηδενική ανάδραση και η είσοδος της παρέχεται από την κάθοδο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αρνητική ανάδραση για να μειωθεί το κέρδος της V1 στο μισό της αναμενόμενης τιμής ,αυξάνοντας την αντίσταση ανόδου. Οποιαδήποτε αλλαγή στην ra, προκαλεί αλλαγή στην αντίσταση εξόδου. Το κέρδος της τριόδου είναι :
    Α= μRL/(RL+ra) (4)
    Αλλά το νέο κέρδος είναι το μισό ακριβώς , άρα
    μR1 /(R1+ra)= 2 μRL/(RL+ra’)(5)
    Από τις 4 και 5 έχουμε ra’=R1+2ra
    Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η ίδια αντίσταση παρουσιάζεται κοιτάζοντας από την άνοδο στην V2 , προσθέτοντας λοιπόν μια αντίσταση σε σειρά με την V2 για να εξισώσει τις εμπέδησης εξόδου.
    Σε αυτή την περίπτωση δεν γίνεται καμία προσπάθεια για να επιτευχθεί μια μεγάλη τιμή στην αντίσταση ουράς και βασίζονται στην ανάδραση για να υπάρχει ισορροπία. Ο διαχωριστής αυτός είναι γνωστός σαν see-saw phase splitter. Τυπικά το σχέδιο αυτό χρησιμοποιεί λυχνίες με υψηλό μ, όπως η ECC83. Παρατηρώντας το σχέδιο 14 βλέπουμε ότι η V2 είναι ένας αναστροφέας μοναδιαίους κέρδους, του οποίου το κέρδος καθορίζεται από τις R1, R2. Εφόσον το κέρδους ανοιχτού βρόχου της δεύτερης λυχνίας δεν είναι άπειρο , αυτές οι τιμές πρέπει να ρυθμιστούν ώστε να δώσουν κέρδος – 1 . Αυτός ο υπολογισμός θα είναι πιο περίπλοκος ,από το γεγονός ότι η R2 επιδρά στην γραμμή φορτίου και στο κέρδος ανοιχτού βρόχου του σταδίου. Η V2 επίσης απαιτεί μια αντίσταση να εξισορροπήσει τις αντιστάσεις εξόδου, εφόσον η αντίσταση εξόδου έχει ελαττωθεί από την αρνητική ανάδραση. ¨όταν γίνουν όλες αυτές οι διορθώσεις η ισορροπία του διαχωριστή είναι καλή, εφόσον η λειτουργία της V2 έχει σταθεροποιηθεί από την ανάδραση.
    είναι άπειρο , αυτές οι τιμές πρέπει να ρυθμιστούν ώστε να δώσουν κέρδος – 1 . Αυτός ο υπολογισμός θα είναι πιο περίπλοκος ,από το γεγονός ότι η R2 επιδρά στην γραμμή φορτίου και στο κέρδος ανοιχτού βρόχου του σταδίου. Η V2 επίσης απαιτεί μια αντίσταση να εξισορροπήσει τις αντιστάσεις εξόδου, εφόσον η αντίσταση εξόδου έχει ελαττωθεί από την αρνητική ανάδραση. ¨όταν γίνουν όλες αυτές οι διορθώσεις η ισορροπία του διαχωριστή είναι καλή, εφόσον η λειτουργία της V2 έχει σταθεροποιηθεί από την ανάδραση.
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamei
    Σχήμα 14. See-saw phase splitter
    Concertina- Διαχωριστής Φάσης
    Στον προηγούμενο διαχωριστή μπορεί να παρέχονταν κέρδος ,αλλά αυτό εξασφαλίζεται ενάντια στην ισορροπία της εξόδου που εξαρτάται από τα ανεξάρτητα χαρακτηριστικά των λυχνιών.
    Ο διαχωριστής concertina δεν παρέχει κέρδος , η ισορροπία στην έξοδο καθορίζεται σχεδόν αποκλειστικά από παθητικά στοιχεία και τα χαρακτηριστικά των λυχνιών σχεδόν δεν εμφανίζονται σαν στοιχείο. Η αρχή λειτουργίας είναι πολύ απλή.
    Η διαμόρφωση της τάσεως του πλέγματος προκαλεί ένα σήμα ρεύματος να ρέει στην λυχνία , τα φορτία στην άνοδο και στην κάθοδο είναι ίσα και το ρεύμα που ρέει σε αυτά είναι το ίδιο, άρα και τα σήματα που παράγονται κατά μήκος τους πρέπει να είναι ίσα. Έτσι έχουμε απόλυτη ισορροπία.
    Πολλοί μελετητές τονίζουν ότι οι αντιστάσεις εξόδου δεν είναι ίσες και αυτό ,όταν το στάδιο οδηγεί αληθινό φορτίο , εκθέτει την ισορροπία του. Κοιτώντας μέσα στην κάθοδο η αντίσταση που βλέπουμε είναι η Rk παράλληλα με την rk ( το μονοπάτι της ανόδου προς τη γη).
    rk = (Ra+ra)/(μ+1) . Αντικαθιστώντας η αντίσταση εξόδου είναι
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamep

    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamey
    Κοιτώντας προς την άνοδο , βλέπουμε την Ra στην υψηλή τάση παράλληλα με το μονοπάτι της καθόδου προς τη γη : ra’= RL(μ+1) +ra. H απλοποιημένη έκφραση είναι:
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonameew
    Επιθεωρώντας την σχέση 8 , φαίνεται ότι οι μέρη που σχετίζονται με το μ είναι τα μόνα σημαντικά μέρη ,και ότι αν το μ είναι αρκετά μεγάλο τότε (μ+1)=(μ+2), ώστε η εμπέδηση εξόδου να ελαττώνεται στην τιμή της RL. H εμπέδηση εξόδου της καθόδου πρέπει να υπολογιστεί εξολοκλήρου, αλλά γενικά δίνει μια τιμή γύρω στο 1KΩ . Επειδή ο λόγος των αντιστάσεων εξόδου είναι τόσο μεγάλος είναι απαραίτητο να εξισωθούν , αλλιώς θα προκαλέσουν φτωχή ΗF ισορροπία. Σαν πρώτη προσέγγιση μια αντίσταση στην κάθοδο ίση με την αντίσταση φορτίου είναι απαραίτητη.
    Η αντίσταση εξόδου του σταδίου είναι ~ RL , η τυπική τιμή της είναι στα 22ΚΩ ώστε να κρατάει την αντίσταση εξόδου σχετικά χαμηλά. Αυτό σημαίνει ότι λυχνίες με υψηλό μ, όπως η ΕCC83, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτό το στάδιο. Αντιθέτως η ECC82 είναι καλή και η ECC88 ακόμα καλύτερη. Το κέρδος ανόδου προς την κάθοδο μπορεί να υπολογιστεί Α= (μRL)/ (RL+ra’) αντικαθιστώντας την ra’ με την παραπάνω σχέση. Όμως δεν θεωρείται μεγάλο το σφάλμα αν απλοποιηθεί στην σχέση Α= μ/(μ+1)
    Λόγω αυτού του πολύ μικρού κέρδους, η χωρητικότητα Μίλερ είναι πολύ μικρή και το στάδιο έχει ευρύ πεδίο Είναι σύνηθες την πόλωση του σταδίου να την καθορίζει το στάδιο εισόδου με απευθείας σύνδεση της ανόδου του, με το πλέγμα του διαχωριστή, χωρίς την χρήση πυκνωτή ζεύξης.
    Αναστροφέας Φάσης Schmitt
    Θα γίνει ιδιαίτερη αναφορά σε αυτόν τον τύπο του διαχωριστή ,για τον μόνο λόγο ότι χρησιμοποιείται στο τελικό σχέδιο αυτής της κατασκευής. Το θεμελιώδες σχέδιο του φαίνεται στο σχήμα 15. Η διάταξη αύτη είναι πολύ εύχρηστη στις διπλοτριόδους και μπορεί να επιτευχθεί πλήρη ισορροπία στην διάταξη με κατάλληλη αναλογία στις αντιστάσεις ανόδου .
    Ανήκει στην ομάδα των αντιστροφέων με ζεύξη καθόδου με αντίσταση(resistor cathode coupled). Απαιτεί δύο τριόδους με συνδεδεμένες τις καθόδους τους σε μια κοινή αντίσταση και χωριστές ανόδους . Το σήμα εισόδου εφαρμόζεται στα δύο πλέγματα. Αν και οι δύο τρίοδοι έχουν πανομοιότυπα χαρακτηριστικά και RL1=RL2=R ,τότε η τάση στην έξοδο (α1-α2) είναι
    Vout= μVgR/(ra+R)
    Όπου το Vg είναι το σήμα εισόδου
    Παρομοίως τα σήματα εξόδου ως προς τη γη είναι
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamext
    ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ Nonamek
    Σχήμα 15
    Οι δύο τάσεις έχουν πολύ μικρή διαφορά, η οποία μπορεί να μειωθεί ακόμα περισσότερο χρησιμοποιώντας μεγάλη τιμή στην αντίσταση καθόδου ή λυχνίες με μεγάλη συντελεστή ενίσχυσης. Αν συνεχίζει να υπάρχει διαφορά τότε μπορεί να εξαλειφθεί τελείως κάνοντας την RL1 κατά λίγο μικρότερη από την RL2
    Τα θετικά στοιχεία αυτού του κυκλώματος είναι η γραμμικότητα του, ευκολία της ρύθμισης του, χαμηλή παραμόρφωση και συνδέεται απευθείας με τα επόμενα στάδια Τα αρνητικά του είναι το μέτριο κέρδος του και ότι οι λυχνίες πρέπει να είναι ταιριασμένες και καλύτερα ακόμα να βρίσκονται στο ίδιο γυαλί.
    Στάδιο εξόδου
    Το στάδιο εισόδου είναι αυτό όπου εφαρμόζεται η γενική αρνητική ανάδραση. Πρέπει λοιπόν να παρέχει μια ανεστραμμένη και μια μη ανεστραμμένη είσοδο και οι δύο χαμηλού θορύβου. Το διαφορικό ζευγάρι τριόδου είναι ένας προφανής υποψήφιος για αυτό το στάδιο, αλλά και το στάδιο κοινής καθόδου τριόδου ή πεντόδου μπορεί να χρησιμοποιηθεί, όπου η γενική ανάδραση εφαρμόζεται στην κάθοδο. Η σχεδίαση του σταδίου εισόδου είναι τετριμμένη αλλά μπορεί να γίνει λίγο πιο πολύπλοκη στην περίπτωση άμεσης ζεύξης με το στάδιο του διαχωριστή φάσης.

      Η τρέχουσα ημερομηνία/ώρα είναι Σαβ 21 Σεπ 2024, 7:30 am