από Αλήθεια, αναρωτήθηκε κανείς τι συμβαίνει στο παρασκήνιο όταν κάποιος από μας πληκτρολογεί στη γραμμή διευθύνσεων ενός φυλλομετρητή ιστοσελίδων (Internet explorer, Firefox, Mozilla, Opera κλπ), τη διεύθυνση που βρίσκεται μια ιστοσελίδα;
Ακόμη και αν δεν προσθέτουμε την κατάληξη index.htm αυτή προστίθεται αυτόματα.
Ονόματα και Περιοχές
Το πρώτο πράγμα που ο φυλλομετρητής ιστοσελίδων (browser) κάνει είναι να συνδεθεί με το μηχάνημα , τον Η/Υ δηλαδή στον οποίο είναι αποθηκευμένη η σελίδα, το έγγραφο index.htm.
Για να το επιτύχει αυτό πρέπει να βρει που βρίσκεται ο υπολογιστής www.tetradio.gr (ελληνιστί host) ή η περιοχή, η γειτονιά (network location) στην οποία ανήκει ο www.tetradio.gr
Πρέπει λοιπόν να πάει να ρωτήσει κάποιον που ξέρει. Το ίδιο δεν θα κάναμε και εμείς όταν θέλουμε να βρούμε κάποιον; Δεν ανοίγουμε ένα τηλεφωνικό ή ένα ταχυδρομικό κατάλογο αν θέλουμε να βρούμε το τηλέφωνο, τη διεύθυνση ή τον ταχυδρομικό κώδικα μιας περιοχής της πατρίδας μας;
Στο internet αυτός λέγεται “Διαχειριστής Ονομάτων Περιοχών” (Domain Name Server ή για συντομία DNS Server). Και τι είναι ο DNS server; Είναι ένας Η/Υ, πάλι ένα μηχάνημα, που σαν σκοπό έχει να διατηρεί καταλόγους οι οποίοι περιέχουν ζεύγη καταχωρήσεων των ονομάτων όλων των Η/Υ που φιλοξενούν ιστοσελίδες σε όλο το κόσμο, ως εξής:
www.tetradio.gr 62.38.150.135
Γιατί ζεύγη; Μα επειδή δεν είναι εύκολο να θυμόμαστε τους τέσσερις μοναδικούς αριθμούς Π.Χ. 195.251.16.1 ενώ είναι πιο εύκολο για μας τους ανθρώπους να θυμόμαστε το www.ypepth.gr
Το Σύστημα Ονοματολογίας Περιοχών (Domain Name System)
Ολόκληρο το σύστημα των προγραμμάτων και βάσεων δεδομένων που συνεργάζεται για να μεταφράσει τα ονόματα των Η/Υ σε Ιντερνετικές Διευθύνσεις (Internet Protocol Addresses) ονομάζεται “Σύστημα Ονοματολογίας Περιοχών” (DNS System). Και ένας υπολογιστής (Host) που ανήκει σε αυτό το σύστημα λέγεται “Διαχειριστής Ονομάτων Περιοχών” (DNS Server).
Τα ονόματα των μηχανών αυτών (Η/Υ) αποτελούνται από επί μέρους μέρη που χωρίζονται μεταξύ τους με τελείες. Μια περιοχή λοιπόν είναι μια ομάδα Η/Υ που μοιράζονται ένα κοινό όνομα περιοχής. Επίσης κάθε περιοχή μπορεί να περιέχει και υποπεριοχές, όπως μια πόλη περιέχει συνοικίες. Ένα παράδειγμα θα βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα τα παραπάνω.
Παγκοσμίως το .gr σημαίνει την ευρύτερη περιοχή της πατρίδας μας. Το .sch.gr σημαίνει την υποπεριοχή του σχολικού δικτύου και το .ait.sch.gr σημαίνει την υποπεριοχή του νομού Αιτωλοακαρνανίας.
Ο πρώτος Διαχειριστής Ονομάτων (Primary Dns Server) δημιουργεί και αντίγραφα ασφάλειας αυτών των καταλόγων τα οποία διαβάζει κατά χρονικά διαστήματα ένας δεύτερος Διαχειριστής Ονομάτων (Secondary Dns Server) , που στη πραγματικότητα είναι ένας άλλος Η/Υ, ένα άλλο μηχάνημα. Όταν για κάποιο λόγο ο πρώτος κλείσει , λόγω βλάβης ή λόγω συντήρησης αναλαμβάνει ο δεύτερος να εξυπηρετήσει τους πελάτες , τους Η/Υ του σπιτιού μας δηλαδή. Μπορεί να υπάρχει και τρίτος διαχειριστής και τέταρτος κλπ
Τώρα ας αναφέρουμε το πιο σημαντικό σημείο. Ο διαχειριστής μιας περιοχής δεν χρειάζεται να γνωρίζει τα ονόματα και τις αντίστοιχες ιντερνετικές διευθύνσεις , αυτούς τους 4 μοναδικούς αριθμούς που αναφέραμε πιο πάνω , κάθε Η/Υ που ανήκει σε άλλη περιοχή ή υποπεριοχή. Το μόνο που χρειάζεται να γνωρίζει είναι η διεύθυνση του αρχικού διαχειριστή της περιοχής αυτής.
Π.Χ. Ο διαχειριστής ονομάτων σε μια περιοχή της Αγγλίας δεν χρειάζεται να ξέρει τη διεύθυνση του Η/Υ που φιλοξενεί το 1gym-agrin.ait.sch.gr , αλλά μόνο τη διεύθυνση του Η/Υ που περιέχει το κατάλογο των διευθύνσεων για την Ελλάδα , τον Η/Υ που λέγεται .gr Αυτός επίσης ξέρει μόνο τη διεύθυνση του άλλου διαχειριστή του .sch.gr και αυτός του επόμενου του .ait.sch.gr. Ο τελευταίος γνωρίζει τη διεύθυνση κάθε υπολογιστή της περιοχής. Π.Χ. Του 1gym-agrin.ait.sch.gr , του Η/Υ του Παπαστρατείου Γυμνασίου Αγρινίου δηλαδή.
Ας φανταστούμε επομένως το σύστημα αυτό σαν ένα ανεστραμμένο δέντρο. Στη κορυφή είναι η ρίζα ο Πρωτεύων διαχειριστής και κατεβαίνουμε προς τα κλαδιά , παρακλάδια και τελικά φτάνουμε στα φύλλα. Τα κλαδιά είναι οι περιοχές και τα φύλλα οι υπολογιστές.
Πακέτα και Δρομολογητές (Packets and Routers)
Ας ξεκινήσουμε με ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε τι είναι αυτά τα πακέτα και οι δρομολογητές. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα φίλο στην Αγγλία και θέλουμε να του στείλουμε μια ειδοποίηση να μας στείλει μερικές σημειώσεις που έχει στο σπίτι του και μας ενδιαφέρουν. Τι θα κάνουμε; Θα πάμε στο ταχυδρομείο της περιοχής μας και θα καταθέσουμε ένα φάκελο που επάνω του θα γράφει αριστερά τη διεύθυνσή μας ( αποστολέας), δεξιά τη διεύθυνση του ( Παραλήπτης) και θα βάλουμε μέσα και ένα γράμμα που να λέει τι ζητάμε να μας στείλει ( τι εξυπηρέτηση θέλουμε δηλαδή)
Το ταχυδρομικό Γραφείο είναι ο Δρομολογητής(router) , η διεύθυνση που γράφουμε αριστερά στο φάκελο είναι η IP address (Ιντερνετική διεύθυνση) του Η/Υ του σπιτιού μας, η διεύθυνση πού γράφουμε δεξιά στο φάκελο είναι η IP address του Η/Υ που φιλοξενεί την ιστοσελίδα Π.Χ. του www.tetradio.gr , η επιστολή που βάζουμε μέσα στο φάκελο είναι ο αριθμός εξυπηρέτησης ( service number) ή αριθμός πύλης (port number). Ο αριθμός αυτός καθορίζει τι εξυπηρέτηση ζητάμε. Θέλουμε μια ιστοσελίδα ή θέλουμε να πάρουμε ένα email ή να κατεβάσουμε (αποθηκεύσουμε στο δίσκο μας) ένα αρχείο μουσικής για παράδειγμα
Ο δρομολογητής λοιπόν είναι ένα άλλο μηχάνημα που συνδέεται με το τηλεφωνικό δίκτυο με άλλους δρομολογητές. θα στείλει λοιπόν μέσω των γραμμών με τη μορφή bytes χαρακτήρων όχι ολόκληρο το φάκελο αλλά αφού τον κόψει σε μικρά κομματάκια τα οποία λέγονται πακέτα και τα οποία θα τα αριθμήσει με αύξοντες αριθμούς, στο κοντινότερο δρομολογητή. Για κάθε πακέτο που στέλνει γνωρίζει πόσο χρόνο χρειάζεται να φτάσει και αν δεν πάρει απάντηση ότι το πακέτο έφτασε τότε το ξαναστέλνει μέσω άλλου δρομολογητή.
Πρωτόκολλα TCP και IP
Για να καταλάβουμε πως δουλεύει αυτή η διαδικασία με τα πακέτα πρέπει να πούμε ότι το Internet χρησιμοποιεί δύο πρωτόκολλα, που βρίσκονται το ένα πάνω από το άλλο.
Στο χαμηλότερο επίπεδο είναι το IP (Internet Protocol) , που είναι υπεύθυνο για να βάζει ετικέτες πάνω στα πακέτα. Κάθε ετικέτα γράφει επάνω τη διεύθυνση του αποστολέα ( τη δική μας δηλαδή) και τη διεύθυνση του παραλήπτη. Π.Χ. 192.168.0.101 ( η δική μας) και 216.121.208.178 (η διεύθυνση του tetradio.gr)
Αυτές οι διευθύνσεις δουλεύουν όπως και σε ένα ταχυδρομικό γραφείο. Ο υπάλληλος διαβάζει τη διεύθυνση του αποστολέα και παραλήπτη και βρίσκει το συντομότερο δρόμο για να φτάσει το δέμα πιο σύντομα στο προορισμό του.
Στο ανώτερο επίπεδο είναι το TCP (Transmission Control Protocol) που προσφέρει αξιοπιστία. Όταν δύο Η/Υ συνδέονται μεταξύ τους μέσω των IP διευθύνσεων τους , ο Η/Υ παραλήπτης στέλνει ειδοποίηση ότι έλαβε το πακέτο.
Πέραν αυτού ο αποστολέας αριθμεί το κάθε πακέτο με αύξοντες αριθμούς, έτσι ο παραλήπτης μπορεί να βάλει στη σειρά τα πακέτα και να σχηματίσει ολόκληρη τη πληροφορία, ένα αρχείο για παράδειγμα.
HTTP , το πρωτόκολλο εφαρμογών.
Τώρα ας πάμε πίσω στην αρχή. Ο φυλλομετρητής ιστοσελίδων ( Internet Explorer, Firefox κλπ) και ο διαχειριστής (server) από τον οποίο ζητάμε να μας στείλει την αρχική σελίδα του τετράδιο και η οποία είναι αποθηκευμένη στο σκληρό του δίσκο, μιλάνε μια γλώσσα , ένα πρωτόκολλο που λέγεται HTTP. Ας δούμε μια εντολή αυτής της γλώσσας
Λέει ο Η/Υ μας στο server του tetradio.gr:
GET /usr/tetradio/html/tetradio/index.htm HTTP/1.0
Αυτό σημαίνει πάρε το έγγραφο index.htm και στείλε το με το πρωτόκολλο HTTP έκδοση 1.0
Ο διαχειριστής προωθεί την αίτηση σε ένα εξυπηρετητή για να την εκτελέσει.
Στο παράδειγμα αυτό η πόρτα, η υπηρεσία που ζητάμε, έχει τον αριθμό 80. Όλες οι υπηρεσίες στο Ιντερνεt υλοποιούνται με εξυπηρετητές που λέγονται δαίμονες (daemons). Οι εξυπηρετητές αυτοί δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να περιμένουν πίσω από πόρτες και να παρακολουθούν για εισερχόμενες εντολές, τις οποίες και εκτελούν.
Έτσι εξηγείται επίσης και ο λόγος που μπροστά από τις διευθύνσεις γράφουμε http://
Πηγη:www.tetradio.gr
Ακόμη και αν δεν προσθέτουμε την κατάληξη index.htm αυτή προστίθεται αυτόματα.
Ονόματα και Περιοχές
Το πρώτο πράγμα που ο φυλλομετρητής ιστοσελίδων (browser) κάνει είναι να συνδεθεί με το μηχάνημα , τον Η/Υ δηλαδή στον οποίο είναι αποθηκευμένη η σελίδα, το έγγραφο index.htm.
Για να το επιτύχει αυτό πρέπει να βρει που βρίσκεται ο υπολογιστής www.tetradio.gr (ελληνιστί host) ή η περιοχή, η γειτονιά (network location) στην οποία ανήκει ο www.tetradio.gr
Πρέπει λοιπόν να πάει να ρωτήσει κάποιον που ξέρει. Το ίδιο δεν θα κάναμε και εμείς όταν θέλουμε να βρούμε κάποιον; Δεν ανοίγουμε ένα τηλεφωνικό ή ένα ταχυδρομικό κατάλογο αν θέλουμε να βρούμε το τηλέφωνο, τη διεύθυνση ή τον ταχυδρομικό κώδικα μιας περιοχής της πατρίδας μας;
Στο internet αυτός λέγεται “Διαχειριστής Ονομάτων Περιοχών” (Domain Name Server ή για συντομία DNS Server). Και τι είναι ο DNS server; Είναι ένας Η/Υ, πάλι ένα μηχάνημα, που σαν σκοπό έχει να διατηρεί καταλόγους οι οποίοι περιέχουν ζεύγη καταχωρήσεων των ονομάτων όλων των Η/Υ που φιλοξενούν ιστοσελίδες σε όλο το κόσμο, ως εξής:
www.tetradio.gr 62.38.150.135
Γιατί ζεύγη; Μα επειδή δεν είναι εύκολο να θυμόμαστε τους τέσσερις μοναδικούς αριθμούς Π.Χ. 195.251.16.1 ενώ είναι πιο εύκολο για μας τους ανθρώπους να θυμόμαστε το www.ypepth.gr
Το Σύστημα Ονοματολογίας Περιοχών (Domain Name System)
Ολόκληρο το σύστημα των προγραμμάτων και βάσεων δεδομένων που συνεργάζεται για να μεταφράσει τα ονόματα των Η/Υ σε Ιντερνετικές Διευθύνσεις (Internet Protocol Addresses) ονομάζεται “Σύστημα Ονοματολογίας Περιοχών” (DNS System). Και ένας υπολογιστής (Host) που ανήκει σε αυτό το σύστημα λέγεται “Διαχειριστής Ονομάτων Περιοχών” (DNS Server).
Τα ονόματα των μηχανών αυτών (Η/Υ) αποτελούνται από επί μέρους μέρη που χωρίζονται μεταξύ τους με τελείες. Μια περιοχή λοιπόν είναι μια ομάδα Η/Υ που μοιράζονται ένα κοινό όνομα περιοχής. Επίσης κάθε περιοχή μπορεί να περιέχει και υποπεριοχές, όπως μια πόλη περιέχει συνοικίες. Ένα παράδειγμα θα βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα τα παραπάνω.
Παγκοσμίως το .gr σημαίνει την ευρύτερη περιοχή της πατρίδας μας. Το .sch.gr σημαίνει την υποπεριοχή του σχολικού δικτύου και το .ait.sch.gr σημαίνει την υποπεριοχή του νομού Αιτωλοακαρνανίας.
Ο πρώτος Διαχειριστής Ονομάτων (Primary Dns Server) δημιουργεί και αντίγραφα ασφάλειας αυτών των καταλόγων τα οποία διαβάζει κατά χρονικά διαστήματα ένας δεύτερος Διαχειριστής Ονομάτων (Secondary Dns Server) , που στη πραγματικότητα είναι ένας άλλος Η/Υ, ένα άλλο μηχάνημα. Όταν για κάποιο λόγο ο πρώτος κλείσει , λόγω βλάβης ή λόγω συντήρησης αναλαμβάνει ο δεύτερος να εξυπηρετήσει τους πελάτες , τους Η/Υ του σπιτιού μας δηλαδή. Μπορεί να υπάρχει και τρίτος διαχειριστής και τέταρτος κλπ
Τώρα ας αναφέρουμε το πιο σημαντικό σημείο. Ο διαχειριστής μιας περιοχής δεν χρειάζεται να γνωρίζει τα ονόματα και τις αντίστοιχες ιντερνετικές διευθύνσεις , αυτούς τους 4 μοναδικούς αριθμούς που αναφέραμε πιο πάνω , κάθε Η/Υ που ανήκει σε άλλη περιοχή ή υποπεριοχή. Το μόνο που χρειάζεται να γνωρίζει είναι η διεύθυνση του αρχικού διαχειριστή της περιοχής αυτής.
Π.Χ. Ο διαχειριστής ονομάτων σε μια περιοχή της Αγγλίας δεν χρειάζεται να ξέρει τη διεύθυνση του Η/Υ που φιλοξενεί το 1gym-agrin.ait.sch.gr , αλλά μόνο τη διεύθυνση του Η/Υ που περιέχει το κατάλογο των διευθύνσεων για την Ελλάδα , τον Η/Υ που λέγεται .gr Αυτός επίσης ξέρει μόνο τη διεύθυνση του άλλου διαχειριστή του .sch.gr και αυτός του επόμενου του .ait.sch.gr. Ο τελευταίος γνωρίζει τη διεύθυνση κάθε υπολογιστή της περιοχής. Π.Χ. Του 1gym-agrin.ait.sch.gr , του Η/Υ του Παπαστρατείου Γυμνασίου Αγρινίου δηλαδή.
Ας φανταστούμε επομένως το σύστημα αυτό σαν ένα ανεστραμμένο δέντρο. Στη κορυφή είναι η ρίζα ο Πρωτεύων διαχειριστής και κατεβαίνουμε προς τα κλαδιά , παρακλάδια και τελικά φτάνουμε στα φύλλα. Τα κλαδιά είναι οι περιοχές και τα φύλλα οι υπολογιστές.
Πακέτα και Δρομολογητές (Packets and Routers)
Ας ξεκινήσουμε με ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε τι είναι αυτά τα πακέτα και οι δρομολογητές. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα φίλο στην Αγγλία και θέλουμε να του στείλουμε μια ειδοποίηση να μας στείλει μερικές σημειώσεις που έχει στο σπίτι του και μας ενδιαφέρουν. Τι θα κάνουμε; Θα πάμε στο ταχυδρομείο της περιοχής μας και θα καταθέσουμε ένα φάκελο που επάνω του θα γράφει αριστερά τη διεύθυνσή μας ( αποστολέας), δεξιά τη διεύθυνση του ( Παραλήπτης) και θα βάλουμε μέσα και ένα γράμμα που να λέει τι ζητάμε να μας στείλει ( τι εξυπηρέτηση θέλουμε δηλαδή)
Το ταχυδρομικό Γραφείο είναι ο Δρομολογητής(router) , η διεύθυνση που γράφουμε αριστερά στο φάκελο είναι η IP address (Ιντερνετική διεύθυνση) του Η/Υ του σπιτιού μας, η διεύθυνση πού γράφουμε δεξιά στο φάκελο είναι η IP address του Η/Υ που φιλοξενεί την ιστοσελίδα Π.Χ. του www.tetradio.gr , η επιστολή που βάζουμε μέσα στο φάκελο είναι ο αριθμός εξυπηρέτησης ( service number) ή αριθμός πύλης (port number). Ο αριθμός αυτός καθορίζει τι εξυπηρέτηση ζητάμε. Θέλουμε μια ιστοσελίδα ή θέλουμε να πάρουμε ένα email ή να κατεβάσουμε (αποθηκεύσουμε στο δίσκο μας) ένα αρχείο μουσικής για παράδειγμα
Ο δρομολογητής λοιπόν είναι ένα άλλο μηχάνημα που συνδέεται με το τηλεφωνικό δίκτυο με άλλους δρομολογητές. θα στείλει λοιπόν μέσω των γραμμών με τη μορφή bytes χαρακτήρων όχι ολόκληρο το φάκελο αλλά αφού τον κόψει σε μικρά κομματάκια τα οποία λέγονται πακέτα και τα οποία θα τα αριθμήσει με αύξοντες αριθμούς, στο κοντινότερο δρομολογητή. Για κάθε πακέτο που στέλνει γνωρίζει πόσο χρόνο χρειάζεται να φτάσει και αν δεν πάρει απάντηση ότι το πακέτο έφτασε τότε το ξαναστέλνει μέσω άλλου δρομολογητή.
Πρωτόκολλα TCP και IP
Για να καταλάβουμε πως δουλεύει αυτή η διαδικασία με τα πακέτα πρέπει να πούμε ότι το Internet χρησιμοποιεί δύο πρωτόκολλα, που βρίσκονται το ένα πάνω από το άλλο.
Στο χαμηλότερο επίπεδο είναι το IP (Internet Protocol) , που είναι υπεύθυνο για να βάζει ετικέτες πάνω στα πακέτα. Κάθε ετικέτα γράφει επάνω τη διεύθυνση του αποστολέα ( τη δική μας δηλαδή) και τη διεύθυνση του παραλήπτη. Π.Χ. 192.168.0.101 ( η δική μας) και 216.121.208.178 (η διεύθυνση του tetradio.gr)
Αυτές οι διευθύνσεις δουλεύουν όπως και σε ένα ταχυδρομικό γραφείο. Ο υπάλληλος διαβάζει τη διεύθυνση του αποστολέα και παραλήπτη και βρίσκει το συντομότερο δρόμο για να φτάσει το δέμα πιο σύντομα στο προορισμό του.
Στο ανώτερο επίπεδο είναι το TCP (Transmission Control Protocol) που προσφέρει αξιοπιστία. Όταν δύο Η/Υ συνδέονται μεταξύ τους μέσω των IP διευθύνσεων τους , ο Η/Υ παραλήπτης στέλνει ειδοποίηση ότι έλαβε το πακέτο.
Πέραν αυτού ο αποστολέας αριθμεί το κάθε πακέτο με αύξοντες αριθμούς, έτσι ο παραλήπτης μπορεί να βάλει στη σειρά τα πακέτα και να σχηματίσει ολόκληρη τη πληροφορία, ένα αρχείο για παράδειγμα.
HTTP , το πρωτόκολλο εφαρμογών.
Τώρα ας πάμε πίσω στην αρχή. Ο φυλλομετρητής ιστοσελίδων ( Internet Explorer, Firefox κλπ) και ο διαχειριστής (server) από τον οποίο ζητάμε να μας στείλει την αρχική σελίδα του τετράδιο και η οποία είναι αποθηκευμένη στο σκληρό του δίσκο, μιλάνε μια γλώσσα , ένα πρωτόκολλο που λέγεται HTTP. Ας δούμε μια εντολή αυτής της γλώσσας
Λέει ο Η/Υ μας στο server του tetradio.gr:
GET /usr/tetradio/html/tetradio/index.htm HTTP/1.0
Αυτό σημαίνει πάρε το έγγραφο index.htm και στείλε το με το πρωτόκολλο HTTP έκδοση 1.0
Ο διαχειριστής προωθεί την αίτηση σε ένα εξυπηρετητή για να την εκτελέσει.
Στο παράδειγμα αυτό η πόρτα, η υπηρεσία που ζητάμε, έχει τον αριθμό 80. Όλες οι υπηρεσίες στο Ιντερνεt υλοποιούνται με εξυπηρετητές που λέγονται δαίμονες (daemons). Οι εξυπηρετητές αυτοί δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να περιμένουν πίσω από πόρτες και να παρακολουθούν για εισερχόμενες εντολές, τις οποίες και εκτελούν.
Έτσι εξηγείται επίσης και ο λόγος που μπροστά από τις διευθύνσεις γράφουμε http://
Πηγη:www.tetradio.gr
